Urriaren hillaren bederatzian,
Umore ona nuien hoien khantatzian,
Gazte eta alegera, trankil bihotzian;
Ontasunna franko badut intresian,
Deusik ez etchian,
Orai bezain aberats nintzan sortzian.
Nork nahi zer nahi erranÃkan ere
BidarraÃtarra nuzu bai nahi ere;
Etcheko seme ona segurkà halere,
Nahiz baden herrÃan hobechagorik ere
Baditut bortz haurhide, enekà sei dire,
Oro adizkide,
DotÃaren gainetik samurturen ez gire.
Aita ezkondu zen gure amarekin,
Ama aitarekin, biak elgarrekÃn;
Orduian gazte ziren bertze zerbaÃtekÃn,
Eta orai zahartu miserÃarekin;
Ontasuna igorri bertze haurhidekin,
Phartebat enekin,
Enekin baino haboro bertze bortzekin.
AÃta zen etcheko, ama kampoko,
Jainkoak egin tu elgarreki1ako.
Hirur mutiko eta hirur neskatoko,
Haurrik aski badute aisa bÃzitzeko
Balimba bertzerik etzaie sorthuko,
Ez da fidatzeko.
Landatuz geroz hirriskatzen du phizteko.
Adinen beha gaude, egÃa erraiteko,
Gure ontasun ororen phartÃtzeko;
Diru idorra bere bada bizÃkichko,
Jainkoak daki zembat den bakhotcharen dako;
Izaiten badugu ez dugu utziko
Auzokuendako,
BaÃnan eztaikugu sakelarik erreko.
Hemen bagirade oraà zembait lagun,
BotoÃla bana arno edan dezagun,
Ona balimbada bira edan dezagun,
Tringa dezagun, plazer har dezagun,
Bilha zembait lagun:
Diru dianak Ãzanen dÃk ezagun.
Etchek’ anderia. zure tristia,
ÃŽduritzen zaÃzu girela diru gabiak,
Diru badugu bainan ditugu larrÃak;
Zor utziren dautzugu gaurko afariak;
Etchek’ anderia, emazu guardia,
Har pazientzia,
Noizbait izanen duzu zure pagamenduia. »
