Bildotsa eta otsoa

Otsoak, gorachago
urean sarturik:
Ur hau, erraten dio,
Zikhintzen dautak hik.
-Bildotchak errepusta:
Jauna, nik nihundik
Hemendik ez dezaket
Zikhin zure urik.

Ichil hadi, kichkila,
jaz ari baíhintzen
Ene fama onaren
Nun nahi funditzen.
-Jaz ni oraino, jauna,
sorzekoa nintzen;
Amaren ttittirat naiz
Oraino ibiltzen.

Hire anaia zuan,
hi ez balín bahaiz.
-Ez dut nik anaírik;
ume bakharra naiz.
-Hots! Zuetarik norbeít
entzun diat nik maiz,
Nitaz bazerasala
Zer nahi elhe gaitz.

Hortan zen bildotcharí
oldartu otsoa,
Eta bi klaskaz zuen
Iretsi gaichoa….
Azkarra duenean
Partida flakoa,
Hauzia zoinena den
Erran gabe doa.

Otsoak bildotchari
egin zioena,
Jainkorikan ez balitz,
Nork liro kondena!
Jainko legetik kampo,
Zertan da zuzena?
Galde zazu indarrez
Zoin den nausi dena?